خسته شدم

از دو رويي ها .دو رويي هاي خودم .

از اينکه از حرفاي طرف مقابل خسته شدم و بايد گوش بدم .

از بي احترامي هايي که مجبورم به خاطر اثبات نجابت تحمل کنم .

از شنيدن غيبت کردن هايي که اساسي نداره و نه فايده.

از لبخند هايي که به خود پسندي ديگران تحويل مي دم.

و از تمام چيز هايي که نمي زاره من خودم باشم و نقش بازي کنم .

دوست دارم خودم  باشم .

دوست دارم مثل بچه ها باشم پاک و معصوم .اونها خود خودشونن .

پدر و مادرم چند سال زحمت کشیدن من  درس خوندم و با هزار امید و آرزو رفتم سربازی تااینکه برگردم و برم سر کار و به امید خدا تشکیل خانواده بدم .

وقتی از سربازی برگشتم با کوه بزرگ بیکاری روبه رو شدم .ماه ها دنبال کار گشتم .تا بالاخره تو یه شرکت با معرفی برادرم کار پیدا کردم .(بیچاره اونهایی که پارتی ندارن ).